Preverbale logopedie is gericht op eet- en drinkproblematiek bij zeer jonge kinderen met de ontwikkelingsleeftijd van nul tot twee jaar. In het eerste levensjaar maakt een kind ontzettend grote sprongen binnen de eet- en drinkontwikkeling. Een kind leert aan de borst of uit de fles drinken, het eten van de lepel, het drinken uit een beker en het leren kauwen. Deze ontwikkeling is een ontzettend ingewikkeld proces, waardoor een kind niet vanzelf tot het eten en drinken komt.

Problemen binnen de eet- en drinkontwikkeling variëren ontzettend. We maken hierbij onderscheid in de verschillende vaardigheden, waarbij de overgangen tussen de vaardigheden ook voor problemen kunnen zorgen. Een aantal mogelijke problemen kunnen zijn:

Borst- en flesvoeding
Het kan bijvoorbeeld dat een kind de borst en/of fles weigert, stress ervaart, niet goed kan zuigen, te lange voedingsduur, onvoldoende voeding tot zich neemt of zich verslikt in de voeding. Ook kan het dat de overgang van de borst naar de fles moeizaam verloopt.

Lepelvoeding
Kokhalzen bij het aanbieden van de lepel, het afhappen lukt niet, kokhalzen bij voeding met verschillende structuren, sabbelen of bijten op de lepel of de voeding komt telkens terug door een te sterke voorwaartse beweging van de tong.

Kauwen
Het kind is selectief in de voedingskeuze, kokhalzen of verslikken, de voeding wordt met de tong naar buiten geduwd, de voeding blijft in het gehemelte plakken of de voeding wordt te lang in de mond gehouden.

Drinken uit een open beker
Het kind gaat sabbelen op de rand, verliest veel inhoud van de beker, er wordt direct op de bekerrand gebeten, het kind wil niet drinken uit de beker of het kind verslikt zich.

Ook kijken we mee naar de speekselcontrole.

Na een anamnese kijken we mee tijdens een voedingsmoment. Er worden adviezen gegeven gericht op de lichaamshouding van het kindje, de voeding en/of het materiaal.

Voor meer informatie over preverbale logopedie kunt u terecht op de website van de Nederlandse Vereniging voor Preverbale Logopedie (NVPL).